Rescue en EFR cursus bij Joe’s Gone Diving

Divers checking diving equipment

Rescue en EFR cursus bij Joe’s Gone Diving

Vele mensen hebben het voor mij gedaan en vele mensen zullen het na mij nog gaan doen. De PADI Rescue en EFR (EHBO) Course. Na je PADI Advanced Course is het mogelijk om door te gaan op de PADI ladder en jezelf te certificeren tot Rescue diver. Er staan 3 zware dagen voor de boeg met daarbij een halve dag EHBO-cursus met zowel theorie als praktijkoefeningen + examens en een twee daagse Rescue Course met ook zowel theorie als praktijkoefeningen + een examen. Voor mij was dit de meest leerzame Course tot nu toe.

Het begint allemaal met je EHBO-cursus. Na het zien van video’s, die vele van jullie waarschijnlijk wel kennen, en het maken van de vragen uit het boek moet er weer een examen worden gedaan. Dit examen is opgedeeld in 2 examens. Het eerste examen, dat 30 vragen telt, gaat over de eerste hulp, ook wel primary care genoemd. Hier leer je wat je moet doen wanneer je iemand tegenkomt of wanneer je iemand ziet die dringend eerste hulp nodig heeft. Het tweede examen gaat over hulp wanneer de situatie niet levensbedreigend is. Ik zal er verder niet teveel over schrijven, want ja, misschien moeten jullie het examen later nog een keer doen!

Het andere deel van je EHBO-cursus is het praktijk gedeelte. Deze is ook onderverdeeld in primary care and secondary care. Je gaat nu wat je geleerd hebt in de theorie in praktijk brengen. Alles doe je volgens de AB/CABS-methode. Ik zal het een klein beetje uitleggen. De A staat voor ‘Acces the situation’. Wat je moet doen is kijken wat er gebeurd is op de plaats van het ‘ongeluk’ en of het veilig voor je is om de persoon te helpen, want de eerste regel die je leert bij je EHBO-cursus is dat je zelf eerst veilig moet zijn voordat je iemand kan helpen. De patiënt is namelijk al in de slechtste situatie die mogelijk is en heeft er niks aan als jou iets overkomt. De A staat ook voor ‘Airway open’. Als EHBO’er moet je ervoor zorgen dat het luchtgat open is zodat je kan controleren of de patiënt nog ademt. De B staat voor ‘Breathing’. Leg je oor dichtbij de mond en neus en kijk voor 10 seconden naar de borst van de patiënt. Ademt het niet begin met CAB.

CAB is onderverdeeld in 3 onderdelen. De C staat voor ‘Chest Compressions, doe die 30 keer, check dan de A dat staat voor ‘Airway opnieuw en geef 2x B wat staat voor ‘Rescue Breaths. Blijf dit herhalen totdat de hulpdiensten aanwezig zijn of er een defibrillator is. De S staat voor 3 dingen Serious Bleeding, Shock, Spinal Injury. In de cursus zelf zal je leren wat je precies moet doen wanneer dit aan de hand is bij een patiënt.

In het praktijkgedeelte leer je dus reanimeren volgens de AB/CABS-methode, maar je leert ook verbanden aanleggen en om gebroken benen of armen te verbinden. Een hele leerzame cursus waar je je leven lang profijt van hebt. Wel zou ik aanraden om af en toe een opfriscursus te doen.

Na het behalen van je EHBO-cursus mag je beginnen met de PADI Rescue Course. Zoals je misschien al wel kan verwachten begint de Course met, ja daar zijn ze weer, video’s kijken. Na het bekijken hiervan maak je de vragen uit het boek om vervolgens het examen te doen. Hier ben je ongeveer een ochtend mee zoet. ’s Middags was het tijd om het zwembad in te gaan. Je krijgt eerst allemaal oefeningen hoe je jezelf kan redden, wat erg handig is en je gedeeltelijk ook al in je Open Water Course hebt geleerd.

Na dit gedaan te hebben kwamen de oefeningen aan bod voor het redden van mensen in verschillende situaties. Het begon heel rustig met een duiker die moe is. Wat je moet doen is de duiker kalmeren en vragen of je hem/haar mag helpen, dit doe je overigens altijd. Je moet altijd vragen of je de duiker mag helpen. Zelfs als hij niet ademt of niet bij is vraag je het altijd. Dit kan je doen door middel van de volgende zin. ‘Duiker, mijn naam is …… ik ben een rescue diver, mag ik je helpen? Wanneer iemand niet bij is kan je ervanuit gaan dat hij geholpen wil worden. Een duiker die moe is stel je vooral gerust, en laat hem/haar zijn BCD opblazen tot het maximum. Daarna kan je de duiker terugslepen naar de boot of de kant.

Een ander scenario die je krijgt is een duiker die in paniek is. Deze duiker zal er alles aan doen om zich ergens aan vast te klampen of om ergens op de klimmen, dus ook op jou als rescue diver. Wanneer een duiker in paniek is zorg je ervoor dat je op een gepaste afstand benadering zoekt. Je stelt weer de vraag of je de duiker mag helpen, maar vaak wordt daar niet op gereageerd. In mijn situatie sprong de duiker op me, sloeg de regulator uit mijn mond en sloeg mijn duikbril af. Het enige wat je dan kan doen is aan de ene kant rustig blijven en aan de andere kant de gepanikeerde duiker van je af duwen of desnoods schoppen om jezelf weer in veiligheid te brengen. Want dat is de eerste regel. Jouw veiligheid staat altijd bovenaan. Na alles weer in orde te hebben gebracht ben ik onderwater gedoken om de weight belt te verwijderen. Vervolgens klem je je benen rondom de tank van de gepanikeerde duiker en blaas je zijn/haar BCD volledig om drijfvermogen te creëren. Daarna blijf je op de duiker inpraten dat het goed komt en stel je de duiker gerust. Ik vond dit persoonlijk een zware oefening, omdat je niet helemaal weet wat je te verwachten staat.

De laatste oefening is het redden van een duiker die niet meer bij is. Dit is by far de zwaarste oefening. Als je een duiker ziet die niet meer beweegt onder water controleer je dit door een paar tikken op zijn/haar schouder te geven en te controleren of de ogen nog bewegen. Is dit niet het geval moet je ervoor zorgen dat de duiker naar de oppervlakte wordt gebracht. Wij leerden dat je dit doet door beide BCD’s langzaam op te blazen en door heel rustig omhoog te zwemmen. Wanneer de oppervlakte is bereikt blaas je beide BCD’s volledig op en doe je beide regulators en duikbrillen af. Vervolgens luister je of de duiker ademt, zo niet, dan schreeuw je naar de dichtstbijzijnde boot of persoon dat de hulpdiensten ingeschakeld moeten worden. Hierna geef je 2 rescue breaths. Na de 2 rescue breaths zorg je ervoor dat je elke 5 seconden 1 rescue breath geeft totdat je bij de boot of kant bent. In de tussentijd moet je ervoor zorgen dat de beide weight belts af worden gedaan en ook beide BCD’s. Dit is het zwaarste van alles. Je hebt 1 hand vrij om dit allemaal te doen. De andere hand ligt namelijk onder het hoofd van de duiker. Het is al best lastig om te zwemmen en iemands BCD volledig uit te krijgen, maar nu moet je er ook nog aan denken dat je om de 5 seconden een rescue breath moet geven. Eenmaal bij de boot of kant doe je 2 rescue breaths en heb je 30 seconden om de duiker de boot of de kant op de krijgen om vervolgens door de gaan met CPR. Ik was helemaal op na deze oefening en dit was alleen nog maar in het zwembad. De volgende dag stond Tulamben op het programma.

Als ik eerlijk ben ben ik niet vaak zenuwachtig voor iets, maar ik op deze dag gierde de zenuwen toch wel door mijn lijf. Het was de dag van het onbekende. Normaal wordt er aan je vertelt wat je gaat doen op een dag en wordt er per duik een instructie gegeven. Met rescue diving dag 2 is dat anders. Alles kan elk moment gebeuren en jij moet op elke situatie anticiperen. Dit werd snel duidelijk toen we aankwamen en we net onze wetsuit aan hadden gedaan. Ik deed mijn Rescue Course samen met een Belgische man (Kurt) wat het net iets makkelijker maakte omdat we samen konden werken.

In de verte hoorde we een hulpkreet gevolgd door meerdere ??. De adrenaline kwam naar boven en er was volle focus. We renden beide naar het strand met een hulpboei onder de arm. Daar lag Disty, de intern van Joe’s Gone Diving. Kurt sprong het water in met de boei en ik hield het einde van het touw vast om Disty naar de kant te slepen nadat Kurt haar gered had. Dit ging gelukkig allemaal goed. De dag was begonnen.

Na deze eerste situatie werden de BCD’s aangedaan en was het tijd om te gaan duiken. Eenmaal onderwater volgende de verschillende situaties zich in rap tempo op. Duikers met kramp, duikers in paniek, duikers die hun bril af hadden gedaan, alles kwam aan bod. Elke seconde van de duik moest je alert zijn. Het enige wat ons verteld was voor de duik is dat er geen oefeningen gedaan zouden worden dieper dan 12 meter. Toen we op een diepte aankwamen van 13.5 meter was ik toch wel even opgelucht. We konden even genieten van de vissen en het immense USAT Liberty Wreck. Het genieten was redelijk snel over want de grootste oefening van allemaal moest nog komen. De duiker op diepte die niet bij was. Ismail liet me weten dat Kurt eerst de oefening zou doen. Op een diepte van ongeveer 7 meter bewoog Disty niet meer. Kurt ging haar redden en deed  dit alles volgens het boekje en het ging hem erg goed af. Tijd voor lunch!

Na de lunch, die voor iedereen erg op prijs werd gesteld, begon de tweede duik. Deze duik stond in het teken van het zoeken naar vermiste duikers onderwater. Dit kan je op drie verschillende manieren doen. In een ronde vorm, een U vorm of in en steeds groter wordend vierkant. In de Course zelf zal je hier meer over leren. Wij deden de U vorm om Disty te vinden. Met een kompas zal je de zoektocht tot een goed einde brengen. Een paar minuten later vonden we Disty en gingen we 20 minuten fun duiken. Ik was tijdens de tweede duik eerlijk gezegd best wel nervous, omdat ik wist dat ik Disty nog moest gaan redden. Ook al is het een situatieschets, het lijkt toch echt. Het moment was aangekomen, Disty bewoog niet meer. Alle oefeningen en theorie die ik geleerd had moesten nu samenkomen. Het tikje op de schouder, de BCD langzaam met lucht laten vullen, het luisteren naar of ze nog ademde, de hulpdiensten inschakelen, rescue breaths geven, weight belt af, BCD af. Alles kwam nu bij elkaar. Het was enorm zwaar, zeker ook omdat het in de oceaan was en je met de condities daarvan moet dealen. Het is me uiteindelijk gelukt in de eerste keer en het de Rescue Course was binnen. Een trots gevoel. Kurt en ik hadden een heerlijk koud biertje verdiend, vonden we zelf. Wat smaakte het goed.

De Rescue Course is wat mij betreft de meest leerzame course die ik tot nu toe gedaan hebt met het duiken. Daarnaast vind ik het ook een hele leuke course. Het voelt fijn om te weten wat je moet doen in verschillende situaties wanneer mensen in paniek zijn of niet meer ademen. Wie na zijn/haar Advanced nog een volgende stap willen nemen kan ik echt iedereen aanraden om je Rescue en EFR te halen. De informatie die je daarbij leert neem je mee voor je gehele (duik) leven. Ismail en Disty, bedankt voor jullie geweldige begeleiding!!

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.